อลาดินกับตะเกียงวิเศษณ์

                          วันหนึ่งขณะที่เด็กชายอะลาดินกำลังทำสวนพรวนดินอยู่ เขาขุดลงไปในดินก็เจอของแข็งๆ ปรากฏว่าเป็นตะเกียงโบราณ อะลาดินดีใจมาก เขาเห็นว่าตะเกียงเปื้อนโคลน จึงเอาผ้ามาเช็ดถูทำความสะอาด ขณะที่ถูไปถูมา จู่ๆก็มีควันออกมาจากตะเกียง และควันก็กลายเป็นยักษ์ตัวเบ้อเร่อ เจ้ายักษ์ลงมากราบเท้าอะลาดินแล้วพูดว่า  "เจ้านาย วันนี้เจ้านายได้ช่วยให้ข้ามีอิสระ ข้าขอขอบคุณ เจ้านายต้องการอะไร บอกมาเลย ข้าจะทำให้ทุกอย่าง แต่มีข้อแม้อย่างเดียว ถ้าเจ้านายไม่ใช้ข้าเมื่อไหร่ ข้าก็จะกินเจ้านาย"   อะลาดินคิดไปคิดมา โอ้โห เมื่อเราได้เจ้ายักษ์มารับใช้เรา เราคงร่ำรวยมหาศาลเลย เราไม่กลัวหรอก เราจะใช้มันตลอดเวลา ไม่ให้มันว่าง อะลาดินก็ตอบตกลงกับเจ้ายักษ์   " ตกลง ข้าจะรับเจ้ามาเป้นคนรับใช้ของข้า" เจ้ายักษ์ก็เตือนว่า "อย่าลืมนะเจ้านาย ถ้าเกิดเจ้านายไม่ใช้ข้าเมื่อไหร่ ข้าจะกินเจ้านาย" อะลาดินรับคำ และเริ่มสั่งการ     "นี่!! เจ้ายักษ์ ข้าอยากได้บ้านหลังใหญ่ๆ เป็นที่พักอาศัยของข้า" ทันทีทันใด เจ้ายักษ์ก็กระดิกนิ้งชี้ไป เกิดบ้านหลังใหญ่ขึ้นมาเลย อะลาดินตกใจ นึกว่าเจ้ายักษ์จะต้องใช้เวลาสัก 2-3 ปี ในการก่อสร้าง ที่ไหนได้ แค่กระพริบตาเดียว ก็เลยต้องสั่งต่อ เพราะกลัวเจ้ายักษ์จะมากิน   "นี่!!เจ้ายักษ์ จงสร้างสะพานข้ามลำธารตรงนี้ไป" เจ้ายักษ์ก็นิมิตรออกมา   "เจ้าจงทำสวนให้สวยงาม" เจ้ายักษ์ก็นิมิตรสวนที่สวยงามขึ้นมา ไม่ว่าเขาจะสั่งอะไร เจ้ายักษ์ก็เนรมิตรออกมา.......เนรมิตรออกมา   ตอนนี้เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว อะลาดินพูดไม่ออกแล้วว่าเขาอยากได้อะไร ก็สั่งไปเยอะแล้วนี่ ดึกมากแล้วอะลาดินเริ่มหมดแรง แต่ก็กลัวว่าเจ้ายักษ์จะมากิน อะลาดินจึงคิดหาอุบายให้เจ้ายักษ์มีงานทำตลอดเวลา....พอคิดได้ก็สั่งเจ้ายักษ์ว่า...   "จงสร้างเสาสูงๆขึ้นมา" เจ้ายักษ์ก็เนรมิตรเสาสูงๆขึ้นมา   "เจ้ายักษ์ เจ้าจงปีนขึ้นไปข้างบน แล้วปีนลงมาข้างล่าง ปีนขึ้น ปีนลง ปีนขึ้น ปีนลง ปีนขึ้น ปีนลง ห้ามหยุดนะ"เจ้ายักษ์ก็ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้านาย     "ห้ามหยุดนะ ขึ้นลงอยู่บนเสาเนี่ย เดี๋ยวข้าจะไปนอนก่อน พอถึงพรุ่งนี้เมื่อไหร่จะเรียกให้เจ้าลงมาทำอาหาร พอข้าไม่ต้องการใช้เจ้าเมื่อไหร่ ก็จะให้ปีนขึ้นไปอยู่บนเสานั่นแหละ

ด้วยวิธีนี้อะลาดินจึงสามารถอยู่อย่างมีความสุขได้ตลอดไป.....